 |
| M.M |
- que suque os meus ollos cegos, na infelicidade dos amores
- que envelene os meus beizos murchos, na orfandade dos estériles
- que lama as miñas orellas prontas, no susurro dos amantes
- que arrole o meu peito inquedo, no anhelo das entrañas
- que sacie o meu ventre aberto, na agonía dos infernos
- que acariñe o meu sexo inchado, na soedade dos praceres
5 comentários:
Fermoso!
Gustoume moito
biquiños
A poesía imprescindible na nosa vida.
Unha das descubertas máis apreciadas.
Menos mal que o dis en poesía, que senón calquera diría que o que queres é...voar sin ás!!! ;-)
Bicos en prosapoética
A poesía me da ás!! :-))
Moito obrigada! Bicos!
Que nos encha tanto..que o corpo doa. Que non envalente fronte o día a día tan costoso e sobre todo que nos poña os ollos máis fermosos e ledos. Gustoume moito esta entrada túa. Un saúdo
Postar um comentário