VAMOS QUE NOS VAMOS!

M.M

Quén nos ata este cascavel ao nocello?

Magdalena turra de min e eu xa non podo dicir máis que non

Longa viaxe nos agarda onde darémolo todo e recibiremos máis

Sempre sae o sol nalgures...

Amunuiaieeeee!

CONCIENCIA

Levo un cascavel que me lembra con cada aceno que a mal chamada humanidade é ignorante da súa historia porque se empeña en ser feliz no fracaso dunha sociedade manipulada polos tolos egoistas escravos da arrasadora ceguera consumista. Erramos de novo a cada paso porque olvidamos o pasado coa torpeza do avaro. Temos a conciencia adormecida que non quere despertar por medo ao descoñecido, cando é vello coñecido da memoria hibernada. Necios e covardes! Perdidos no peso das nosas conciencias culpabilizadoras... O monstro ten que morrer... Cómo?