1 de dezembro de 2010

SER SEROPOSITIVO

Iso é cousa de outros, ¿cómo me vai tocar a min?
Ningún vento é favorable para quen non sabe onde ir
O que non vou consentir é que alguén me insulte ou me falte ao respecto por iso
Collín complexo porque o digo con demasiada rapidez. Pero é que quero convertilo nunha cousa normal.
Saín fortalecida dende o diagnóstico. Sei que agora podo enfrontarme a moitas cousas.
Si comparto algo tan íntimo como a miña sexualidade ou a miña enfermidade, se o digo con temor estou facilitando o rexeitamento
A visibilidade máis importante é aquela que unha persoa pode dar no seu entorno máis inmediato
Ela ten a idea de que a xente que é seropositiva é o típico de "Philadelphia"
Á sida hai que porlle cara; iso de falar de 40 millóns de persoas non serve
Hai que cambiar a discriminación, o medo, todos os pantasmas que hai, a desinformación
Non podo olvidar a sensación que me produxo ser xulgado por un individuo ao que non coñecía de nada i el a min tampouco
Rexeiteime a min mesmo, moitas veces, non me comunicaba con ninguén
Púxose a tremer e díxome que sí, que era seropositiva. Díxenlle que non pasaba nada
Teño que sentir vergoña por un problema de saúde? Baixa a cara alguén por ter colesterol?
Para min a visibilidade é liberdade, sempre é cando a escollas como unha opción.

Nenhum comentário: